IDEJA
Film DOBA NEVINOSTI napisali su Danilo Bećković i Dimitrije Vojnov sa idejom da to bude Bećkovićev rediteljski debi.
Do ideje su došli tokom jednog telefonskog razgovora krajem 2004. godine, poigravajući se idejom stvaranja intenzivne srpske adolescentske komedije.
Iako je njihova priča o ovom žanru i konceptu došla spontano, ispostaviće se da ta zamisao i te kako može preživeti naknadnu pamet.
Naime, statistike pokazuju da najodaniju publiku u Srbiji čine klinci, između 6 i 18 godina, dakle od latencije do poznog puberteta. Ako analiziramo atipične decenije potpunog sunovrata srpskog bioskopa, naročito poslednjih deset godina, nesumnjivo primećujemo da jedino omladinski filmovi imaju konstantan nivo interesovanja publike.
1998. godine najgledaniji film bilo je LAJANJE NA ZVEZDE Zdravka Šotre, omladinska komedija nastala po motivima proze Milovana Vitezovića. Nošen glumom tadašnje najbolje selekcije mladih glumaca i činjenicom da se LAJANJE nalazi u lektiri, film je lagano stigao do statusa najgledanijeg. Kuriozitet vezan za ovaj omladinski film, koji je kao takav i doživljen i bio rado gledan među mladima, jeste činjnica da je smešten u epohu i preko tri decenije udaljen od aktuelnog trenutka. Još je veći kuriozitet da je reditelj Zdravko Šotra, u trenutku kad se film dešava već imao četrdesetak godina i bio duplo stariji od junaka o kojima govori sa nostalgijom.
2001. godine, najgledaniji film bile su MUNJE! Radivoja Andrića, film koji je do tog rezultata delimično iznet i činjenicom da je promovisan kao ostvarenje koje svojom poetikom vraća Srbiju nekoj izgubljenoj normalnosti. Uzdigavši omladinsku komediju na nivo nacionalnog programa, Andrić uspeva da potvrdi nepomućeno interesovanje srpske publike za omladinski film. Vrlo zanimljiv fenomen je da su se MUNJE! jako dopale starijima koji u smatrali da je ovaj film pouzdan prozor u svet njihove dece.
Konačno, 2005. godine Srđan Dragojević snima MI NISMO ANĐELI 2, nastavak kultnog izvornika iz 1992. u kome je akcenat pomeren na ukus mlađe publike, gde je svojim hiperkinetičkim humorom i paklenim tempom pokušao da se obrati jezikom koji su holivudski izvornici već savladalai a u Srbiji je nepoznat. Visoka gledanost filma, i naročit uspeh među klincima pokazao je da tradicija omladinskog filma i dalje postoji. Ipak, što je još važnije, pripremio je teren za omladinske filmove koji nameravaju da pomere ukus korak napred.
DOBA NEVINOSTI će pokušati da produži jedinu preživelu tradiciju jugoslovenske kinematografije – omladinski film. Iako je ratni film prepoznatljiviji brend jugoslovenskog filma, omladinski film se održao još od skromnih početaka 1953. sa filmom SVI NA MORE.
Vratimo se telefonskom razgovoru između Bećkovića i Vojnova. Tokom konteplacije na temu snimanja srpskog omladinskog filma, Bećković predloži okosnicu priče a to je inverzija klasične postavke adolescenstkog filma a to je da dečaci žele da izgube nevinost, pa se ponekad i opklade oko toga. Šta bi bilo ako bi snimli priču o tri momka koji su se zakleli da će ostati nevini?
Pored inverzije u osnovnoj matrici tinejdžerskog filma, ova zamisao interveniše i na antropološkopm nivou jer transferuje dužnosti, navike i principe sa muškaraca na žene, preokrećući polne stereotipe što je večito zanimljiv filmski motiv.
Do ideje su došli tokom jednog telefonskog razgovora krajem 2004. godine, poigravajući se idejom stvaranja intenzivne srpske adolescentske komedije.
Iako je njihova priča o ovom žanru i konceptu došla spontano, ispostaviće se da ta zamisao i te kako može preživeti naknadnu pamet.
Naime, statistike pokazuju da najodaniju publiku u Srbiji čine klinci, između 6 i 18 godina, dakle od latencije do poznog puberteta. Ako analiziramo atipične decenije potpunog sunovrata srpskog bioskopa, naročito poslednjih deset godina, nesumnjivo primećujemo da jedino omladinski filmovi imaju konstantan nivo interesovanja publike.
1998. godine najgledaniji film bilo je LAJANJE NA ZVEZDE Zdravka Šotre, omladinska komedija nastala po motivima proze Milovana Vitezovića. Nošen glumom tadašnje najbolje selekcije mladih glumaca i činjenicom da se LAJANJE nalazi u lektiri, film je lagano stigao do statusa najgledanijeg. Kuriozitet vezan za ovaj omladinski film, koji je kao takav i doživljen i bio rado gledan među mladima, jeste činjnica da je smešten u epohu i preko tri decenije udaljen od aktuelnog trenutka. Još je veći kuriozitet da je reditelj Zdravko Šotra, u trenutku kad se film dešava već imao četrdesetak godina i bio duplo stariji od junaka o kojima govori sa nostalgijom.
2001. godine, najgledaniji film bile su MUNJE! Radivoja Andrića, film koji je do tog rezultata delimično iznet i činjenicom da je promovisan kao ostvarenje koje svojom poetikom vraća Srbiju nekoj izgubljenoj normalnosti. Uzdigavši omladinsku komediju na nivo nacionalnog programa, Andrić uspeva da potvrdi nepomućeno interesovanje srpske publike za omladinski film. Vrlo zanimljiv fenomen je da su se MUNJE! jako dopale starijima koji u smatrali da je ovaj film pouzdan prozor u svet njihove dece.
Konačno, 2005. godine Srđan Dragojević snima MI NISMO ANĐELI 2, nastavak kultnog izvornika iz 1992. u kome je akcenat pomeren na ukus mlađe publike, gde je svojim hiperkinetičkim humorom i paklenim tempom pokušao da se obrati jezikom koji su holivudski izvornici već savladalai a u Srbiji je nepoznat. Visoka gledanost filma, i naročit uspeh među klincima pokazao je da tradicija omladinskog filma i dalje postoji. Ipak, što je još važnije, pripremio je teren za omladinske filmove koji nameravaju da pomere ukus korak napred.
DOBA NEVINOSTI će pokušati da produži jedinu preživelu tradiciju jugoslovenske kinematografije – omladinski film. Iako je ratni film prepoznatljiviji brend jugoslovenskog filma, omladinski film se održao još od skromnih početaka 1953. sa filmom SVI NA MORE.
Vratimo se telefonskom razgovoru između Bećkovića i Vojnova. Tokom konteplacije na temu snimanja srpskog omladinskog filma, Bećković predloži okosnicu priče a to je inverzija klasične postavke adolescenstkog filma a to je da dečaci žele da izgube nevinost, pa se ponekad i opklade oko toga. Šta bi bilo ako bi snimli priču o tri momka koji su se zakleli da će ostati nevini?
Pored inverzije u osnovnoj matrici tinejdžerskog filma, ova zamisao interveniše i na antropološkopm nivou jer transferuje dužnosti, navike i principe sa muškaraca na žene, preokrećući polne stereotipe što je večito zanimljiv filmski motiv.
posted by doba_nevinosti at 5:10 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home