JOSIF TATIĆ (1946-2013)

Dok se još nismo ni propisno oprostili od Krsta Papića, velikog hrvatskog reditelja koji je snimio neke od najzanimljivijih jugoslovenskih filmova, napustio nas je Josif Tatić, jedna od najupečatljivijih figura našeg glumišta, glumac iza kog je ostao veliki opus i koji je nekoliko puta u karijeri menjao svoj glumački profil.

Tatićeva karijera se proteže na čitavih 46 godina. Počeo je kao harizmatična belmondovska figura, igrajući momke sa gradskih pločnika, grubijane, mačo tipove i jedna od uloga koja najbolje definiše tu fazu njegove karijere jeste Tale Surovi odnosno Tanasije Vitorović iz čuvene televizijske serije Srđana Karanovića GRLOM U JAGODE. U tom periodu ostvario je niz upečatjivih uloga kako u problemskim filmovima poput SPECIJALNOG VASPITANJA pa sve do čitavog niza žanrovskih radova u rasponu od serije OTPISANI preko SB ZATVARA KRUG do VUKA SA PROKLETIJA Mikija Stamenkovića u kojima je njegov mačizam i upečatljiv lik došao do izražaja.

Vrlo rano u karijeri, Tatić pokazuje izuzetan šarm na ekranu i lakoću u izlaganju likova što ga preporučuje ne samo za filmske role već i za televiziju sa kojom počinje i druga faza njegove karijere.

U seriji BOLJI ŽIVOT Siniše Pavića, Tatić ostvaruje kultnu rolu kontroversnog rukovodioca Jataganca, svojevrsne jugoslovenske samoupravne verzije Stoneovog Gordona Gekkoa iz WALL STREETa i sa ovom ulogama povećava svoju već ionako solidnu popularnost do neslućenih razmera. Poistovećen sa likom Jataganca, mačo rukovodioca koji voli kafanu, piće i žene, on skreće u pravcu komedije bazirane na etničkim stereotipima i otprilike u isto vreme ostvaruje ulogu u komadu Radoslava Pavlovića ŠOVINISTIČKA FARSA, u režiji Egona Savina. Ova predstava iz SKCa koja je imala društvenokritičku dimenziju pod rukovodstvom velikog estradnog producenta Rake Đokića postaje megahit i jedan od najisplativijih estradnih poslova u istoriji, razvijajući se u svojevrsnu franšizu i polako gubeći svoj izvorni angažman.

Posle ove dve prelomne role, Tatić sve više igra u komedijama, često tipske uloge i karikaturalne likove. Sličan groteskniji pristup donosi i kada nastupa u filmovima sa serioznim tonom, poput BOLJE OD BEKSTVA, SPASITELJA ili NOŽA.

Sredinom dvehiljaditih međutim, posle pozorišne predstave i filma HADERSFILD, Tatić biva rehabilitovan kao karakterni glumac, ostavljajući svoje estradne i komičarske faze, ali i filmičan izgled, daleko iza sebe. U tom periodu ostvaruje zahtevne role na filmu i televiziji u TURNEJI ili SVOJ TOJ RAVNICI.

Josif Tatić je potvrdu statusa jednog od najupečatljivijih naših glumaca, kako zbog specifične fizionomije tako i zbog sugestivne ličnosti, dobio i od inostranih producenata glumeći u mnogim stranim filmovima koji su snimani kod nas.

Uprkos trima transformacijama glumačkog profila, i turbulentnim periodima kroz koje su prolazili i on lično i naša kinematografija, Tatić je ostavio značajan opus iza sebe, i na filmu a naročito na televiziji.

Kad je o pozorištu reč, Tatić je ostvario izuteno bogatu karijeru igrajući ne samo u najkomercijalnijoj pozorišnoj predstavi na našim prostorima već i u nekim od umetnički najvrednijih, a ostavio je traga na svim najcenjenijim pozorišnim scenama kod nas.