SRPSKI FILM U 2010 - INCEPTION & LEGACY

Godine borbe za novi odnos snaga na srpskoj filmskoj sceni konačno su rezultirale time da i 2010. poput 2009. Bude obeležena sa barem nekoliko značajnih naslova koji su u određenom smislu pomerili poimanje kinematografije u našoj filmskoj praksi.

Horor je u svetskim okvirima osvežen SRPSKIM FILMOM Srđana Spasojevića, naslovom koji je konačno uspeo da u praksi sprovede deo estetskih postulata koje je godinama u našoj javnosti uporno zastupao Aleksandar Radivojević. Burne reakcije možemo ostaviti po strani kada rezultat ovako ubedljivo pokaže da je njegov način mišljenja relevantan u inetrancionalnim okvirima. SRPSKI FILM je naslov koji je polarizovao svaku publiku pred kojom je prikazan ali krajnji ishod – a to je međunarodno priznanje i značajno mesto u prošlogoduišnjoj internacionalnoj žanrovskoj ponudi – mogu značiti samo jedno – hrabrost i istrajavanje u sprovođenju vlastite poetike na kraju uvek donosi rezultate tako da ovaj film treba da bude nadahnuće i onima koji ga vole i onima koji ga ne vole.

Odnos prema žanrovskom filmu kod nas zahvaljući filmovima kao što su ČETVRTI ČOVEK Dejana Zečevića i SRPSKI FILM više nikako nije potcenjivački kao što je bio i nadamo se da više neće biti vraćanja na staro, na vreme kada bi ovakve ideje bile ismejane. S druge strane, primetna je neumerena zastupljenost žanrovskih tema i vizura u kritici i teorijskim radovima i vrlo lako se može desiti da se prevelikim insistiranjem na žanru i preuveličavanjem njegovog značaja u širim kinematografskim tokovima stvori i otpor prema ovom pogledu na film i da žanrovska vizura postane vrlo brzo stvar podsmeha kao što je u svoje vreme bilo nekritičko vrednovanje evropskog festivalskog mejnstrima.

U tom smislu, značajno je da se u Srbiji pojavi nova generacija kritičara koji će bolje razumeti i druge vrste filma pored žanrovskog a da to razumevanje ne bude puko prepisivanje festivalskih kataloga.

Lep primer razumevanja savremenih filmskih tokova je TILVA ROŠ Nikole Ležajića koji je postigao veliki uspeh na festivalima bez podilaženja karakterističnim političkim temama koje filmovima iz regiona inače donose uspeh. Ovaj film još uvek nije prikazan kod nas ali po svemu onome što smo uspeli da saznamo iz pouzdanih izvora reč je o ostvarenju koje je na pravi način sprovelo dostignuća savremenog art-house filma a naročito američke nezavisne scene u našim okolnostima i kroz priču smeštenu u Bor već na nivou lokacije postavio nov ambijent što je upravo i karakteristika savremenog (pre svega kako rekosmo američkog) indie filma. Kod nas se stalno priča o tome kako treba snimati filmove po uzoru na inostranu indie i art-house scenu ali Ležajić je redak primer reditelja koji je u toj ideji do kraja i istrajao.

Ekskluzivnost naslova kao što su TILVA ROŠ i SRPSKI FILM međutim ne znači da treba zanemariti srpsku bioskopsku publiku kao strateški cilj naše kinematografije i samog Novog srpskog filma.

Pred sam kraj 2010. godine u bioskopima se pojavio MONTEVIDEO Dragana Bjelogrlića, prvi od dva filma nastala po ekranizacijama istinite priče o pohodu srpskog sastava u dresu Jugoslavije na Svetsko prvenstvo u Urugvaju. Ovaj film je poslužio kao dosta dobar podsetnik na to zašto se mnogi među nama uopšte bave filmom. Reč je o delu sa besprekornim konceptom, od izbora priče do samog pristupa likovima i prikazivanju događaja. Koliko god činjenica da je reč o filmu smeštenom u epohu budžetski izdvaja ovaj film iz okolnosti naše kinematografije, sasvim je sigurno da rekonstrukcija prošlog vremena nije ključni razlog njegovog uspeha kod publike i što je još važnije vrlo dobre recepcije i kod kritike i u esnafu. Ključ je u odnosu prema samoj temi, kao što je uostalom sa znatno manjim budžetom pokazao BEOGRADSKI FANTOM Jovana Todorovića pre par godina. Za razliku od tipičnog srpskog filma koji konstatuje problem i onda vuče svog junaka kroz talog te nevolje sve do neumitnog kraja tradicionalno oličenog u smrti, Smrti kao biološkoj i dramaturškoj neumitnosti našeg podneblja, MONTEVIDEO nudi PROBLEM ali nudi i REŠENJE. Zatim, prema ovoj zemlji i narodu ima jedan pozitivan, ne bajkovit, već naprosto normalan odnos kao prema grupi ljudi koji imaju pravo da kroz takmičenje izbore svoje mesto u jednoj široj zajednici. Konačno, MONTEVIDEO obnavlja našu kinematografiju u kadrovskom smislu uvodeći generaciju novih glumaca, sa licima od milion dolara i harizmom koja će im u spoju sa uspehom ovog filma doneti status zvezda i mesto u obnovi naše kinematografije.

Uticaj jednog ovakvog filma na Novi srpski film može biti samo pozitivan jer najzad imamo posla sa respektabilnim mejnstrimom u odnosu na koji mož da se gradi alternativa. MONTEVIDEO je bez ikakve sumnje veliki povratak srpskog imperijalnog filma, kvalitetnog i komunikatiovnog izraza koji nam je i omogućio lidersku poziciju u regionu.

ŠIŠANJE Stevana Filipovića je u skladu sa svojim mogućnostima podsetilo na tradicionalno interesovanje naše publike za filmove koji se dotiču ozbiljnih i gorućih tema. Otud svaki od sedamdesetak hiljada gldalaca koji su učinili ŠIŠANJE najgledanijim srpskim filmom u 2010. godini služi da podseti kako još od vremena OKUPACIJE U 26 SLIKA, preko LEPIH SELA i RANA do danas, našu publiku ne privlače isključivo lagane teme, šund i pitki pristupi.

Isterivanje publike iz bioskopa na kome se sistematski radilo godinama dovelo je do toga da danas velčiki deo naših reditelja zapravo ni nema ozbiljne planove kad je reč o eksploataciji vlastitih filmova u srpskim bioskopima. Okolnosti u kojima se pozicija filma isključivo legitimiše na stranim festivalima i sistematsko obesmišljavanje rezultata sa naših blagajni kao bilo kakve reference lako može dovesti do toga da u budućnosti potpuno izostane podrška za srpski repertoarski film. Iako je jasno da država pre svega treba da pomogne umetnički vredne i nekomercjalne filmove, to ne znači da repertoarski filmovi ne mogu imati umetničku vrednost ali je isto tako činjenica da je nju teže valorizovati. Naime, svakako je da su veće šanse da u toku jedne sezone srpski art-house film uđe među deset najboljih ostvarenja svoje vrste u svetu nego što, recimo, srpski triler može da uđe među prvih pedeset. To ipak ne znači da, recimo, srpski triler ne treba da postoji. U novim okolnostima će međutim biti sve teže pozicionirati tu vrstu filmova kod nas a ne smemo dozvoliti da oni nestanu.

Godine borbe su dale rezultate ali sada je važno da se ne zaboravi šta je bio početni cilj a to je obnova srpskog filma u njegovoj staroj slavi i autorskoj raznovrsnosti, sa snažnim uporištem u našoj bioskopskoj publici i prepoznatljivim identitetom u inostranstvu. To dugujemo generacijama koje su radile pre nas i pokazale nam da je ovde moguće napraviti ozbiljnu kinematografiju kao i generacijama koje će doći posle i već sada počinju da se bave filmom.

Ako se u toj borbi zaluta u isključivost, kao što postoji rizik u domenu kritike, sve što je do sada postignuto biće uzaludno. Želimo vam da se lepo provedete za praznike i da u 2011. godine svako od nas bude na korak bliži onome što želi od srpskog filma.

PRAVILA SU TU DA BI SE KRŠILA

Filmski centar Srbije objavio je nova, vrlo detaljna pravila o Konkursima. U ovom, i mnogim drugim propisima možete uživati na ovoj adresi.

promovisan ŽUĆKO

Posle BEOGRADSKOG FANTOMA Jovana Todorovića koji je obnovio interesovanje za zanimljive ljude iz naše prošlosti i MONTEVIDEA Dragana Bjelogrlića koji je stavio fokus na uzbudljive i istinite priče iz sveta sporta, kontinuitet ovog pristupa nudi ŽUĆKO debitantski film Gordana Matića koji poput MONTEVIDEA govori o našem čuvenom sportisti Radivoju Koraću i poput BEOGRADSKOG FANTOMA to radi u formi igrano-dokumentarnog filma.

Evo i zvanične vesti:

Igrano-dokumentarni film o jednom od naših najboljih košarkaša svih vremena Radivoju Koraću predstavljen je u ponedeljak u Palati Srbija. „Žućko je bio oličenje pravih vrednosti, jer nije bio samo vrhunski sportista, već i intelektualac i čovek koji je živeo ispred svog vremena“ rekao je pomoćnik ministra omladine i sporta Dragan Atanasov, podsetivši da je Korać bio daroviti matematičar i fizičar i apsolvent elektrotehnike, kao i pasionirani kolekcionar ploča, koji je doneo u Beograd prvu ploču Bitlsa. Reditelj i scenarista filma Gordan Matić istakao je da je film pokušaj da se iz zaborava otrgnu prave vrednosti.

Glavni glumac filma o legendarnom Žućku Vladimir Aleksić, ocenio je da je ovo „mali film o velikom čoveku“ i dodao „Neizmerno sam srećan zbog filma u koji smo utkali mnogo ljubavi prema neprolaznim ljudskim veličnama kakav je bio Žućko“.

Prikazan je i fragment iz filma o autentičnoj evropskoj košarkaškoj zvezdi u kojem su o Zućku govorili Bora Stanković, Ranko Žeravica i Vladimir Cvetković, nazvavši ga „čovekom koji je na nenametljiv način menjao stvarnost oko sebe, donoseći duh novog i naprednog vremena na ove prostore“.
Koraća su šezdesetih godina prošlog veka novinari širom Evrope zvali „mašinom za davanje koševa“. Zbog svega što je učinio za našu i evropsku košarku, do pre nekoliko godina se najmasovnije evropsko klupsko takičenje u košarci zvalo „Kup Radivoja Koraća“, a danas je to ime našeg nacionalnog kupa.
Korać je poginuo 2. juna 1969. godine u saobraćajnoj nesreći u blizini Sarajeva, a bio je prvi sportista koji je sahranjen u Aleji velikana u Beogradu. Predstavljanju filma prisustvovali su i Žućkovi nekadašnji saigrači Nemanja Đurić i Dragoslav Ražnatović. Glavnu žensku ulogu u filmu igra Katarina Radivojević, a igraju još Voja Brajović, Tihomir Stanić, Strahinja Česner i Nikola Česner. Film o Koraću počeće da se prikazuje u bioskopima širom Srbije 2011. godine.

OKTOBAR teaser

OSTRVO PROKLETIH u knjižarama

Posle promotivnog tiraža razgrabljenog na Sajmu knjiga, roman Đorđa Bajića OSTRVO PROKLETIH u izdanju kuće barda naše fantastike Gorana Skrobonje Paladin konačno se našao u beogradskim knjižarama a dostupan je za kupovinu i preko Interneta.
Pre nekoliko decenija pulp literatura zauzimala je značajno mesto u životima jedne dosta široke čitalačke publike. U međuvremenu, velike tiraže zadržao je samo jedan deo takve književnosti a pulp žanrovi krimića, horora, avanturističkog romana itd. postali su zabava intelektualaca i istoričara žanra.
Poslednjih godina u svetu filma i književnosti prisustvujemo velikom revivalu pulp izraza koji se više ne obraća svojoj ranijoj pulici već u maniru visoke kulture oživljava tradicije, konvencije, estetiku tog pristupa žanrovskim artefaktima.
OSTRVO PROKLETIH je deo tog talasa i što se srpske književnosti tiče u kojoj već postoje takvi pokušaji (Otlvanjijevi romani, recimo) do sada je ovo najsupešniji primer takvog postupka, pre svega zato što pored intelektualne nadgradnje nije zanemaren ni aspekt visceralne zabave.
U tom smislu ne treba da čudi što je OSTRVO PROKLETIH već privuklo i interesovanje za ekranizaciju, o čemu ćemo detaljnije govoriti nekom drugom prilikom.
Ovde možete pročitati vrlo detaljan prikaz romana koji je izašao na Popboksu. A kada ga proučite sledi nekoliko preporuka vezanih za samu kupovinu. Naime, roman se u knjižarama pojavio po dosta nepopularnim cenama od skoro 1000 dinara. Pošto je reč o popularnoj literaturi i prvom romanu sasvim je razumljivo da i cena treba da bude prilagođena tom statusu te je naša preporuka da ako želite da uštedite, naručite roman preko Interneta gde će vas ukupno izaći oko 670 dinara, i na taj način uštedećete tristotinak dinara, ili da ga kupite u Beopolisu (TC Eurocentar Makedonska 30/Dečanska 5) gde će biti prodavan po najpovoljnijoj knjižarskoj ceni od 890 dinara, a tokom happy houra PONEDELJKOM IZMEĐU 17 i 18 ČASOVA, sa popustom koštaće oko 800 dinara.

omnibus OKTOBAR

Blic donosi detaljne informacije o jednom od najradosnijih događaja za našu kinematografiju ove godine.
Fakultet dramskih umetnosti ponovo će posle preduge pauze prezentirati rad svojih studenata u formi celovečernjeg omnibusa i ovog puta reč je o kolekciji kratkih filmova koji su od početka koncipirani kao tematska celina, bave se 5. oktobrom na različite načine, u skladu sa poetikama svojih autora.
Najzad će i bioskopska publika moći da na adekvatan način bude upoznata sa mladim ljudima koji treba da naslede i obnove našu kinematografiju.

Studenti FDU iz klase profesora Slobodana Šijana snimili omnibus "Oktobar"
Sedam priča o istom danu – 5. oktobru 2000.

D. Farkaš | 24. 12. 2010. - 00:02h |
Sedam studenta Fakulteta dramskih umetnosti odlučili su da diplomiraju filmsku režiju zajedničkim radom na omnibus filmu „Oktobar”.
Svih sedam priča smešteno je u Beograd i sve se dešavaju istog dana – 5. oktobra 2010. godine – i imaju različitu tematiku, ali svaka na jedinstven način prikazuje Srbiju danas kroz viziju mladih umetnika.
- Dugo nije bilo omnibusa na FDU, iako je u prošlosti bilo dosta zanimljivih ostvarenja. Konačno je došlo do toga - rekao je Stefan Arsenijević povodom poslednje klape filma.
Najzvučnije ime omnibusa je Dane Komljen, ovogodišnji kanski laureat koji je uradio segment nazvan „Odmetnička uspavanka”.
Premijera sledeće godine
Trenutno se film nalazi u montaži. Svi se nadaju da će „Oktobar” doživeti premijeru do sredine 2011. godine. Finansijska sredstva za omnibus obezbedilo je Ministarstvo kulture, realizaciju filma obavio je Fakultet dramskih umetnosti u koprodukciji sa filmskom kućom „Vision Team”.
- Rad na ovom filmu je bio dosta specifičan i zanimljiv jer pri stvaranju je uvek postojala svest o tome da je vaša priča povezana s ostalima. Moj film je o ženi koja se nakon deset godina vraća iz Kanade i pokušava da počne novo poglavlje u svom životu - rekao je Dane.
Film Damira Romanova „Priče iz groba” je crna komedija o sedmogodišnjoj ćerki grobara koja ima sposobnost da vidi mrtve ljude. Kada se njena porodica suoči sa problemom, ona zatraži pomoć od mrtvog kriminalca iz devedesetih.
„Diplomiranje” je rad Milice Tomović i govori o diplomskoj proslavi studenta arheologije, koji nakon igranja „Istine i izazova” sa prijateljima dolazi do šokatnih saznanja.
Ognjen Isailović je potpisao „Rođendan” koji kroz igru sedmogodišnje devojčice imućnih roditelja otkriva duboko skrivane porodične tajne.
„Lilit” Senke Domanović prikazuje devojku koja se budi između dva nepoznata muškarca u studentskom domu i pri povratku u svoj stan vodi „težak” razgovor sa svojim dečkom koji je u inostranstvu.
- Moj film govori o radnicima privatizovane mesare koji štrajkuju glađu. Kada jedna žena umre od gladi, dolazi do radikalizacije protesta - objašnjava Ivan Pecikoza, autor segmenta „Revolucija jede svoju decu”.
Zbog opravdanih razloga na konferenciji nije bio Ognjen Glavonić, čiji film „Pepeljuga” govori o ljubavi između mlade devojke i starijeg čoveka koji nema para!
Reditelj Slobodan Šijan svima je čestitao završetak omnibusa.
- Trejler deluje dobro i nadam se da će i film biti dobar. Najveći izazov je bio pokrenuti ih da međusobno sarađuju, da urade film zajedno, jer ipak takav film ima veću prodornost. Ovde je nekako stvorena dobra atmosfera i nadam se da će to podstaći i druge studente da shvate da ipak oni na tom fakultetu snime popriličan broj filmova, ali da kratki film ima ograničen vek trajanja.

LOU BENNY AND SEVDAH DADDY - HIT GODINE

Spot godine za pesmu godine režirao je Ivan Stojiljković. Šta reći sem da je briljantno...

HANNA

U godini koja će uslediti posle 2010. u kojoj smo imali KICK-ASS i RED, čeka nas film Joe Wrighta HANNA. Ovo je prvi iskorak ovog britanskog reditelja poznatog po kostimiranim literarnim adaptacijama u žanr akcionog trilera, i samim tim je ovaj projekat od starta privukao našu pažnju. Ovaj trejler potvrđuje da smo bili u pravu i da Saoirse Ronan nastvalja sa izborom zanimljivih uloga kao što se i Eric Mana vraća svojim minhenskim zahvatima.
Uživajte!

PLAYING DOCTOR

U trećoj sedmici decembra počinje snimanje filma DOKTOR REJ I ĐAVOLI Dinka Tucakovića.

Ovaj film govori o periodu koji je čuveni holivudski reditelj Nicholas Ray proveo u Jugoslaviji u pokušaju da po scenariju Dylana Thomasa, i produkciji Avala Filma, predvođenog jedinim filmskim mogulom u istoriji naše kinematografije Ratkom Draževićem. Ovaj boravak u Jugoslaviji usledio je posle dosta stresnog rada na filmu 55 DAYS AT PEKING sa Charltonom Hestonom i Avom Gardner.
Nicholasa Raya igraće Paul Murray, Draževića naravno Dragan Bjelogrlić a u ostalim ulogama pojaviće se Anica Dobra, Rade Šerbedžija, Maya Sansa...
Film će biti sniman u CinemaScopeu, direktor fotografije je Dušan Joksimović. Scenografiju će raditi Tijana Marić a kostim Marin Vukasović Medenica.
Projekat DOKTOR REJ I ĐAVOLI biće promovisan na sledećem FESTu kada će u Beograd doći udovica velikog reditelja Susan Ray. Tom prilikom ćemo moći da vidimo i prvi trejler ovog filma.

Inače, film po scenariju koji je Ray hteo da snima u Jugoslaviji na kraju je snimio Freddie Francis, čuveni britanski direktor fotografije koji je ostvario i solidnu rediteljsku karijeru, naročito u žanru horora. Njegov film THE DOCTOR AND THE DEVILS snimljen je 1985. godine a u njemu su igrali Timothy Dalton, Julian Sands, Jonathan Pryce i Patrick Stewart. Thomasov tekst je za tu priliku doradio čuveni Ronald Harwood.

kinematografija može da cveta samo ako je okrenuta svom VOĐI

Uprkos tome što država već godinama ulaže nemala sredstva u proizvodnju filmova u Srbiji, premda ona nikada nisu dovoljna, suočeni smo sa time da filmovi igraju sve manju ulogu u životu naših građana te se postavlja ozbiljno pitanje kulturne politike koja stoji iza takvog rukovođenja kinematografijom. Sve veće uključivanje filmskih umetnika u političke partije postalo je proporcionalno pogubnim potezima na planu razvoja kinematografije. Reklo bi se da što su umtenici bliži centrima moći to je, sasvim neočekivano, nivo njihovih dela i osmišljenost njihovih strategija sve niži.

Možda je pravi recept da se političari umešaju u nastanak filmova?
U tom smislu, zanimljivo je podsetiti se na jednog od najaktivnijih filmofila u svetskoj politici Kim Jong Ila, koji ne samo da je ljubitelj i poznavalac sedme umetnosti već je i geek extraoridnaire ako imamo u vidu da je u jednom trenutku čak i kidnapovao svog omiljenog južnokorejskog reditelja Shin Sang-oka kako bi ovaj režirao filmove za njega.
Kim Jong Il se pored filmske prakse i rada u domenu produkcije, bavio i teorijom te preporučujemo da sa velikom pažnjom pročitate njegova uputstva o tome KAKO SE PRAVI FILM.

MARX RELOADED

Izvanredni beogradski bend Ljubavnici radiće muziku za film MARX RELOADED u produkciji Artea i ZDFa u kome će sa velikim miliocima današnjice kao što su Ranciere, Sloterdijk, Žižek i mnogi drugi diskutovati o marksističkom pogledu na aktuelnu globalnu krizu. Reditelji filma su Jason Barker i Alexandra Weltz. A što se Ljubavnika tiče, njihovu muziku obavezno morate poslušati na zvaničnoj MySpace stranici.

"Marx Reloaded" is a cultural documentary that uses some of the central ideas of 19th century German socialist and philosopher Karl Marx to try to make sense of the global financial crisis of 2008-09. This crisis prompted the US government to spend more than 1 trillion dollars in order to rescue its banking system from financial meltdown. But can the largest financial losses in history really be put down to the natural risks and uncertainties of the free market? Or is there another explanation as to why the crisis happened and what its implications are for the future of our society, our economy - for our whole way of life?

In the early months of 2008 a huge event began to rock the global financial system to its foundations. Billions of dollars were wiped off share prices and commercial banks throughout the world began to collapse like a pack of cards. As the global economy entered the deepest recession for 70 years the message from the mainstream media was simple: this was an anomaly, an isolated financial "blip" as unpredictable as a tsunami or lightening strike. Although devastating for the millions of ordinary people around the world whose homes were lost and whose jobs and savings disappeared into thin air, the crisis itself was simply one of those extraordinary things: a cataclysm that escapes all rational thinking.

But what were the real origins of this crisis? And what are its ongoing implications for the future prosperity of us all?

CINEMA KOMUNISTO

ScreenDaily objavio je vrlo pohvalnu kritiku dokumentarnog filma Mile Turajlić o Titovom odnosu prema jugoslovenskoj kinematografiji, partizanskom filmu i stranim produkcijama snimanim kod nas. Sudeći po ovom komentaru CINEMA KOMUNISTO je značajan dodatak proučavanju istorije jugoslovenskog filma i što je još važnije njenom reprezentovanju u svetu, te s nestrpljenjem očekujemo da ga vidimo i kod nas:

The fascinating and absorbing documentary Cinema Komunisto is a must for film fans and likely to be a popular addition to film festivals who love nothing more than to delve into the history of world cinema. It also offers a fascinating way to look at the history how President Josip Broz Tito helped form and define the post-World War II federal state of Yugoslavia.

Cinema Komunisto quite wonderfully tracks the history of former Yugoslavia through its cinema.

Debut director Mila Turajlic originally set out to try and document the history of Avala Film Studios, currently crumbling away, but found that she started gathering so much material that her remit expanded to delve into the explicit link between cinema and Tito.The film had its world premiere at IDFA in Amsterdam.

Perhaps her star interviewee is Leka Konstantinovic, who was Tito’s personal projectionist for 32 years, often showing films through the night (virtually every day) to the film-mad leader, who was especially fond of Westerns.

Tito appreciated the power of cinema and supported the setting up of a busy and productive film industry, supporting filmmakers (and often also reading scripts) with the standard answer of ‘no problem’ when directors made requests. This meant that soldiers often served their entire duty as extras in war films which made good use of the German tanks and equipment left in the country at the of the war.

After Tito broke with the Soviet Union there was much encouragement to Hollywood filmmakers to come and shoot in Yugoslavia (The Long Ships was an early example, with costumes still in the country’s wardrobe departments), while the likes of Orson Welles and Sophia Loren also made films on location there.

Tito was also heavily involved when it came to choosing the actor to play him as a young partisan leader in Stipe Delic’s 1973 film Sutjeska, the most expensive film in the history of former Yugoslavia, made for the 30thj anniversary of the Battle of Sutjeska.

Tito approved Richard Burton to play him, with the documentary featuring lovely footage of Tito on the set and posing profile to profile alongside Burton. Apparently he also encouraged Elizabeth Taylor to take a role in the film, but she declined.

Cinema Komunisto quite wonderfully tracks the history of former Yugoslavia through its cinema – and film festivals – though upon Tito’s death the local industry essentially crumbled, and now, a decade later, all that is left of the grand plans for bustling national cinema industry is rotting old studio complexes and the memories of filmmakers, actors, technicians and producers who were involved during that busy period.

KATHRYN ima film pre TRIPLE FRONTIERa!

Dark Horizons donosi jednu od najvažnijih vesti ove godine:

Before they re-team for Paramount's big budget ensemble crime drama "Triple Frontier", "The Hurt Locker" director Kathryn Bigelow and writer Mark Boal are tackling a smaller scale international thriller project first reports Variety.

The pair are currently shopping around an indie project dealing with black ops that will be based on a true story and will "tap into recent news events". Bigelow will direct from a script by Boal.

This film would be shot before filming kicks off on 'Frontier' next Fall and the pair are currently seeking financing. The approach they're taking is said to bare a similarity to their approach on "The Hurt Locker" which cost just over $10 million.

It will also allow them more time to lock down the cast members they want for the four key roles in 'Frontier'. Tom Hanks is committed to the film, Johnny Depp would like to do it but has signed on to Tim Burton's "Dark Shadows" as his next project.

MEL'S HAND IN JODIE FOSTER'S BEAVER

Mel Gibson je ne samo reditelj izazova, već i glumac koji je prihvatio jednu od najčudnijih i potencijalno najtežih rola u savremenom Holiudu a to je Walter Black u Black List šampionu THE BEAVER Kyle Killena koji je na ekran odlučila da privoli Jodie Foster. Nešto više o ovom junaku koji se pridružuje Melovom Tom Mullenu iz RANSOMa u svetu psihotičnih poslovnih ljudi možete nešto više pročitati OVDE.

Najzad se tokom proleća 2011. očekuje i bioskopsko prikazivanje ovog filma a sinoć je prikazan i prvi trejler. Uživajte!

SRPSKI@TOTAL FILM

SRPSKI FILM Srdjana Spasojevica sadrzi najnestasniju scenu smrti snimljenu 2010. godine po izboru Total Filma. Na ovom linku mozete pogledati listu sa dvadeset odabranih situacija.